.
.
.
.
.
.
هست ما را پادشاهی بی خلاف
در پس کوهی که هست آن کوه قاف
نام او سیمرغ سلطان طیور
او به ما نزدیک و ما زو دور دور
Li piş çiyayê bi navê Qaf
Nav Sîmûr e, siltanê Teyran
Ew li me nêzik e, lê em jê dûr in
Li diyarê îzetê sikûn e ew
Ne hedê her faniyî ye navê wî
Sed hezaran zêdetir perde hene li ber wî
Li du aleman, kes nîne bigihîje wî
Kî dikare qowetê bistîne ji wî
در حریم عزتست آرام او
نیست حد هر زفانی نام او
صد هزاران پرده دارد بیشتر
در دو عالم نیست کس را زهرهای
کو تواند یافت از وی بهرهای
دایما او پادشاه مطلق است
نیست حد هر زفانی نام او
صد هزاران پرده دارد بیشتر
در دو عالم نیست کس را زهرهای
کو تواند یافت از وی بهرهای
دایما او پادشاه مطلق است
Hertim Padîşahê mitleq e ew
در کمال عز خود مستغرق است
Di nav kemalê xwe de veşartî ye ew
او به سر ناید ز خود آنجا که اوست
Li meqamê xwe, li xwe heyran e ew
کی رسد علم و خرد آنجا که اوست
نه بدو ره،نه شکیبایی ازو
نه بدو ره،نه شکیبایی ازو
Kîjan aqil û îlm digihîje şûna ku lê ye ew
Ne rê heye jê re, ne jî tehemûl ji rê re
Ne rê heye jê re, ne jî tehemûl ji rê re
صد هزاران خلق سودایی ازو
Bi sed hezaran xelk evîndar in ji wî re
وصف او چون کار جان پاک نیست
Wesifandina wî ne kar e ji canê pak re
عقل را سرمایهٔ ادراک نیست
Nîne sermaye ku di wî bigihîje, ji aqil re
لاجرم هم عقل و هم جان خیره ماند
Neçar, him aqil û him jî can heyran dimîne jê re
در صفاتش با دو چشم تیره ماند
Her du çav hil nayên, li ber sifetên wî
هیچ دانایی کمال او ندید
Hîç zaneyî, nedît kemala wî
هیچ بینایی جمال اوندید
Hîç bînayiyê nedît cemala wî
در کمالش آفرینش ره نیافت
Tu mexlûqan rê nedît Ji kemala wî re
دانش از پی رفت و بینش ره نیافت
Zanîn ji pêyan bû û bînayiyê şaş kir rê
قسم خلقان زان کمال و زان جمال
Qismek ji xelkê ji kemal û cemala wî
Eger hebe jî agahî, xeyal û sêwr e ew
هست اگر بر هم نهی مشت خیال
Bi xewnan kî dikare xwe bispêre vê rê
بر خیالی کی توان این ره سپرد
Tu bi masî çito dikarî bigihîjî mehê[hîvê]
تو به ماهی چون توانی مه سپرد
Sed hezaran serî bûn mîna topan li vir
صد هزاران سر چو گوی آنجا بود
Hayhay û hey û hûy hebûn li vir
هایهای و های و هوی آنجا بود
Geh reşahî, geh derya hene li ser vê rê
بس که خشکی بس که دریا بر رهست
شیرمردی باید این ره را شگرف
زانک ره دورست و دریا ژرف ژرف
.
.
Bila tu qet nefikirî ku kurt e ev rê
Şêremêrî gerek e, ji vê rêya ecîb re
Ji ber ku rê dûr e û derya kûr û kûr e
.
.
Şêremêrî gerek e, ji vê rêya ecîb re
Ji ber ku rê dûr e û derya kûr û kûr e
.
.
تا نپنداری که راهی کوته است
زانک ره دورست و دریا ژرف ژرف
Rûpela siftê(pêşin) ya beşa Sefernameya Hezar û Yek Fersengî ya ku çarîna pêşîna van rêzikan sernivîsa xwe bû
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder